اصطلاحات بیمه ای (لغت نامه)

منبع : http://karafarin-insurance.ir

اصطلاحات بیمه ای (ادامه)

18- بيمه حوادث شخصی (Personal Accident Insurance)

در اين بيمه نامه چنانچه بيمه شده در حادثه ای مجروح شود، بيمه گر مبلغ مشخصی را به وی پرداخت می کند. همچنين اگر حادثه به معلوليت منجر شود بر اساس نوع آن، پرداختها بصورت هفتگی، دوره ای يا يکجا انجام مي گيرد.

19- بيمه درمان خصوصی (Private Medical Insurance)

هزينه های معالجات پزشکی با اين بيمه نامه قابل پرداخت است.

20- بيمه درمانی گروهی (Group Permanent Health Insurance)

بيمه ای است که کارفرمايان اخذ می کنند، تا کارگران يا کارکنان را در قبال هزينه درمان بيماريها تحت پوشش قرار دهند.

21- بيمه زيان پولی (Pecuniary Loss)

اين نوع بيمه هر نوع زيان مالی را که ممکن است به علت اختلال در فعاليت اقتصادی و وامهای رهنی اتفاق افتد تحت پوشش قرار ميدهد.

22- بيمه ساختمان (Building Insurance)

بيمه نامه ای است که بنای خانه يا ديگر ساختمانها را در قبال خطرهای متعدد تحت پوشش قرار ميدهد.

23- بيمه شده (Insured)

شخصی است که حيات يا سلامت او موضوع بيمه قرار ميگيرد.

24- بيمه شکست ماشين آلات (Mechanical Breakdown Insurance)

پوشش هزينه خراب شدن ماشين آلات، اتومبيل و لوازم منزل، با اين بيمه انجام ميگيرد.

25- بيمه گذار (Policyholder)

شخصی که قرارداد بيمه را منعقد و پرداخت حق بيمه را تعهد ميکند. در بيمه های اموال و مسئوليت بيمه گذار مشخص است، اما در بيمه های اشخاص گاهی بيمه گذار يک شخص يا يک موسسه است و بيمه شدگان، اشخاص ديگری ميباشند.

26- بيمه گر (Insurer)

شرکت يا موسسه مجازی است که طبق قانون و مقررات مملکتی و ضوابط فنی به عمليات بيمه گری، يعنی قبول ريسک و تعهد جبران خسارت يا پرداخت سرمايه بيمه، اشتغال می ورزد.

27- بيمه عمر گروهی (Group Life Insurance)

بيمه نامه ای است که همزمان تعدادی از کارکنان يا کارگران يک ساختمان را تحت پوشش قرار می دهد. اين نوع بيمه معمولا در گروههای کارفرمايی و کارگری رايج است و کارفرما، کارگران را به ميزان چند برابر حقوق آنان، بيمه عمر به شرط فوت می کند.

28- بيمه عمر زمانی نزولی (Decreasing Term Insurance)

طبق شرطی که در برخی از بيمه نامه های زندگی قيد می شود، سرمايه بيمه نامه با گذشت هر سال به مقدار مشخصی کم می شود، تا در نهايت به صفر برسد. اين شرط برای کسانی مفيد است که با گذشت زمان نياز آنان به پوشش بيمه ای کم می شود.

29- بيمه مسئوليت (Liability Insurance)

در اين نوع بيمه، شخص می تواند متناسب با حرفه و شغل خود مسئوليت خود را با خريد بيمه نامه مسئوليت تحت پوشش قرار دهد.

30- بيمه مسئوليت مدنی دارندگان وسايل نقليه موتوری (Motor Insurance)

اين بيمه مسئوليتهای قانونی ناشی از استفاده از اتومبيل را که بر اثر زيان و خسارت به ديگر افراد وارد می شود، تحت پوشش قرار می دهد.

31- بيمه مسئوليت مدنی کارفرمايان (Employers Liability Insurance)

پوشش کارفرمايان در مقابل خسارتهايی که از طرف کارکنان اداری يا کارگران آنان در حين يا به مناسبت آن به اشخاص ثالث وارد شود.

32- بيمه مستمری عمر (Annuity)

نوعی بيمه عمر که بموجب آن بيمه گر با دريافت حق بيمه (بطور يکجا يا با اسقاط) متعهد پرداخت مستمری تمام عمر يا مستمری تا مدت معين می شود.

33- بيمه مشترک (Co-insurance)

عبارت است از اجتماعی بين بيمه گر و بيمه گذار که بمنظور پوشش مورد بيمه، هر يک به نسبت معينی پس از احتساب کاستنی ها،  تقسيم ريسک می نمايند.

34- بيمه نامه (Policy)

سندی است که به امضای بيمه گر و بيمه گذار ميرسد و تجلی و تظاهر قرارداد بيمه می باشد.

   منبع : http://www.karafarin-insurance.ir